MSc thesis of Αλέξανδρου Αποστολίδη
Επιστημονικός Ρεαλισμός και Τροπικά Μοντέλα στην Απαγωγή
Supervisor: Κωνσταντίνος Δημητρακόπουλος
Στην παρούσα εργασία μελετάμε το πρόβλημα της τυποποίησης της απαγωγής,στα πλαίσια τροπικών λογικών. Τα τελευταία χρόνια η έρευνα των απαγωγικών μεθόδων συμπερασμού έχει στραφεί στη χρήση τροπικών μοντέλων, καθώς αυτά μπορούν να ενθυλακώσουν τη διάκριση μεταξύ βέβαιης γνώσης και πεποίθησης ή να αναπαραστήσουν πολλαπλούς κόσμους με γνωσιακά συγκεκριμένη σχέση πρόσβασης μεταξύ τους. Κομβικό σημείο στη συζήτηση είναι το τι σημαίνει καλύτερη εξήγηση και ποιες ιδιότητες θα πρέπει να ικανοποιεί μια πρόταση για να χαρακτηριστεί ως τέτοια. Στην εισαγωγή σκιαγραφείται ο απαγωγικός συλλογισμός και παρουσιάζονται περιπτώσεις εφαρμογής του στην επιστήμη και τη φιλοσοφία. Στο δεύτερο κεφάλαιο περιγράφεται η χαρτογράφηση του χώρου των επιλεκτικών απαγωγών από τον Schurz και αναλύονται κάποιες από τις αρετές που προκρίνουν τις καλύτερες εξηγήσεις, όπως ορίστηκαν από τον Ψύλλο. Το τρίτο κεφάλαιο αφορά το πρόγραμμα των Soler-Toscano, Fernandez-Duque και Nepomuceno-Fernandez. Εκεί αναλύεται η προσέγγιση των πολλαπλών κόσμων, διατεταγμένων σε αύξουσα σειρά όσον αφορά το γνωστικό τους περιεχόμενο. Στο τέταρτο κεφάλαιο αναλύεται το μοντέλο στοχοκατευθυνόμενων αποδείξεων του Gauderis. Το πεμπτο και το έκτο κεφάλαιο συνιστούν μια κριτική αποτίμηση των δυο μοντέλων. Εξετάζεται το κατά πόσον μπορούν να τυποποιήσουν το σύνολο των επιλεκτικών απαγωγών και αν τα συμπεράσματά τους ικανοποιούν κάποιες από τις αρετές. Στο προτελευταίο κεφάλαιο προτείνεται ένας τρόπος τυποποίησης του συνάλματος. Ακολουθεί ο επίλογος, με τα τελικά συμπεράσματα και τα ανοικτά προβλήματα.
Defended: 04 Νοεμβρίου 2015.